Waarom wordt nergens de vraag gesteld, wat is voor jou belangrijk?

27 mei 2025

Het valt mij steeds meer op dat we veel te snel klaar staan met oplossingen. Overal is wel een idee, tool of regeltje voor te bedenken om toe te passen in ons (hybride) werk. Heel mooi en ik zal ook zeker de laatste zijn die gaat beweren dat deze dingen niet kunnen werken. Maar elke keer weer bekruipt mij het gevoel; hebben we al nagedacht over wat we willen? Weten we dat van elkaar? Want naar mijn idee komt daarna pas de vraag; welk idee, regel en/ of tool gaat ons daarbij helpen?

Haal de verspillingen uit je team en organisatie door te kijken en de juiste vragen te stellen. 


Dus stop maar even. Ja echt stop maar, voor heel even. Time-out, break, pas op de plaats, rust! Goed en neem dan nu even de tijd om, om je heen te kijken. Kijk even naar je werkplek, je werkdag, je week. Wat zie je? Is het goed wat je ziet? Of zou je dingen graag anders willen zien?


En als manager of leidinggevende, precies hetzelfde. Kijk even om je heen. Wat zie je? En is datgene wat je ziet wat je ook graag wil zien? Klopt het met waar de organisatie voor staat? Hoe het wil werken?


Op basis van deze ervaringen en opvattingen kunnen we dan vervolgens vervolgstappen zetten. Hoe gaan we ons werkproces neerzetten aan de hand van wat we geconstateerd hebben. Is een dinsdag-donderdag kantoordag regel dan handig? Is een daily/ weekly startup om 8:30uur wel ideaal? Moeten we ons teamoverleg wel digitaal houden? Zo maar even wat vragen waarin die bestaande “standaard” regeltjes ineens niet zo handig blijken te zijn. En toch doen we ze, tegen beter weten in…


Bij een opdrachtgever van mij hadden we dit ook, dinsdag en donderdag verplichte kantoordagen. En het was druk op kantoor, te weinig werkplekken, bomvolle agenda’s met afspraken en taken die uitgevoerd moesten worden. Met als gevolg dat ik letterlijk mensen halverwege de dag met een zucht de boel weer inpakten om naar huis te gaan omdat ze niet aan werk toekwamen. Efficiency-en productiviteit killer, energie lek, weg werkgeluk. Gemiste kans dus. Door het hanteren van een regel zonder eerst te kijken wat er echt nodig is.


Begin dus ook eerst met inventariseren voordat we “oplossingen” gaan implementeren. Op deze manier ga je verspillingen binnen het nieuwe werken effectief te lijf en maak je een start met het creëren van flow in je werkzaamheden en processen.



Hulp nodig? Boek dan  hier een gesprek bij me. Met deze "Get together" gaan we samen kijken wat jou eerste stappen kunnen zijn. 

Wil je nou maandelijks op de hoogte gehouden worden? Vanaf volgende maand komt een blog als deze samen met Tips & Trics, nieuws en ideeën uit de markt en socials samen in mijn ENLIVEN-Mailing. Meld je hier daar nu alvast voor aan. 

29 september 2025
Werk is werk, en thuis is je thuis. En dat moet je goed uit elkaar houden. Dat is wat ons altijd wordt gezegd. We kennen denke allemaal wel de standaard goed bedoelde adviezen als "Je moet je werk niet mee naar huis nemen hoor!" of "eenmaal de (kantoor)deur door betekent dat je de knop om moet zetten!" En als het gaat om de "sores" op je werk, de deadlines, de stress ben ik het daar zeker mee eens. Maar toch ervaren we (ook ik) hier soms moeite mee. Zeker nu we ook vaker vanuit huis werken wordt deze lijn steeds dunner om te trekken. Maar, is het echt zo erg om je werk niet mee naar huis te nemen?
19 september 2025
Afgelopen week luisterde ik een podcast van Michael Pilarczyk, in gesprek met Jan Bommerez over Rust in je hoofd . Een van de vragen die gesteld werd, raakte me enorm: waarom ervaren we vandaag de dag zoveel depressies, burn-outs en onrust? Het antwoord dat steeds terugkwam, was: hechting. Of beter gezegd: het gebrek eraan. Hechting ontstaat in de kindertijd, wanneer ons zenuwstelsel zich ontwikkelt. Het gaat over: je veilig voelen en kunnen vertrouwen, verbinding durven maken met anderen, ergens bij willen horen.  Als dit fundament ontbreekt, kan dat later in het leven grote gevolgen hebben. En toen ik dat hoorde, dacht ik meteen: wat betekent dit voor ons als vaders, als ouders?