Vergroot je werkgeluk door de tijd voor jezelf te nemen

27 mei 2025

In de afgelopen weken ben ik voor de verandering eens met de trein naar mijn opdrachtgever gegaan. Eenmaal aangekomen op het station werd ik al snel ingehaald door iemand in volle sprint met laptoptas en thermoskan waar Usain Bolt nog jaloers op zou worden! Ok… maar daarna volgde er nog één en nog één. Na de zesde persoon die mij voorbij kwam alsof zijn leven ervan afhing begon ik te twijfelen. Even een dag geen auto, maar eens wat anders dacht ik nog bij de start van mijn dag. Lekker chill met de trein, leek me wel weer eens leuk.

“Een naderende Armageddon?”


Maar nu durfde ik bijna niet om te kijken. Want zou er achter mij een naderende armageddon mij tegemoet komen? Moest ik ook gaan rennen voor mijn leven? Wordt ieder moment de aarde achter mijn voeten opgeslokt en moet ik mij via vallende stoeptegels zien te redden van een oneindige diepte om in ieder geval mijn baas niet teleur te stellen? Lieve mensen toch, waar zijn we mee bezig!


En ik zal eerlijk toegeven, ik ben ook geen heilige. Ik zit ook wel eens in de auto, kids naar school brengen, loopt net iets uit en zit je vervolgens net iets gejaagd in de auto omdat je anders te laat komt. Of om weer even terug te komen op het station. Kom je daar, is je trein er tussenuit gevallen. Sta je dan op een koude winterochtend, ’s ochtends vroeg te blauwbekken. Natuurlijk ben ik dan ook wel even pissed en baal ik. Maar weet je, ik probeer het voor mezelf wel steeds om te buigen. Want 9 van de 10 keer blijkt die stress om op tijd in dat overleg te zijn toch onnodig, omdat het later begint.


Of kun je in plaats van koning sprint te zijn en totaal afgepeigerd op je werk aan te komen veel beter je moment pakken door met een je favoriet muziek in de juiste vibe te blijven, of wat aan kennis op te doen door een verhaal of podcast. Ik verzeker je dat je dan heel anders op je werk aankomt! En uiteindelijk ook meer gedaan krijgt. Vergroot je werkgeluk door de tijd voor jezelf te nemen en vergroot daarmee ook je productiviteit en efficiëntie. Wat ik ook wel een hele mooie uitspraak vind is één uit de film van The Lord of the Rings, van Gandalf en vaak ook gebruikt in de boeken van Michael Pilarczyk:


"All we have to decide is what to do with the time that is given to us."


En wat mij betreft geldt dat ook voor die momentjes wanneer je in de file staat, de trein mist of whatever. Wat ga je doen met de tijd die je op dat moment gegeven wordt?


En de oplossing… die ligt bij jou. Kak he. Veel lekkerder om de NS, het verkeer, het getreuzel van je kids de schuld te geven. Maar hoe gaaf is het dat de oplossing gewoon bij jezelf ligt! Want dat betekent dat je het ook zelf kan oplossen.


Ik ga in ieder geval steeds beter leren om te gaan met mijn (reis)tijd. Ik kies bewust voor een ochtendritueel waarin ik eerder op sta om mijzelf klaar te maken voor de dag. Bij een vertraging in mijn schema probeer ik die tijd zo goed mogelijk voor mezelf in te vullen dat ik het maximale eruit haal.

Wat wil jij de komende tijd graag anders doen? Waar loop jij tegen aan? Kan ik je helpen? Laat het mij weten, ik zou het supertof vinden om met jou te sparren over hoe jij je tijd voor je kan laten werken!

29 september 2025
Werk is werk, en thuis is je thuis. En dat moet je goed uit elkaar houden. Dat is wat ons altijd wordt gezegd. We kennen denke allemaal wel de standaard goed bedoelde adviezen als "Je moet je werk niet mee naar huis nemen hoor!" of "eenmaal de (kantoor)deur door betekent dat je de knop om moet zetten!" En als het gaat om de "sores" op je werk, de deadlines, de stress ben ik het daar zeker mee eens. Maar toch ervaren we (ook ik) hier soms moeite mee. Zeker nu we ook vaker vanuit huis werken wordt deze lijn steeds dunner om te trekken. Maar, is het echt zo erg om je werk niet mee naar huis te nemen?
19 september 2025
Afgelopen week luisterde ik een podcast van Michael Pilarczyk, in gesprek met Jan Bommerez over Rust in je hoofd . Een van de vragen die gesteld werd, raakte me enorm: waarom ervaren we vandaag de dag zoveel depressies, burn-outs en onrust? Het antwoord dat steeds terugkwam, was: hechting. Of beter gezegd: het gebrek eraan. Hechting ontstaat in de kindertijd, wanneer ons zenuwstelsel zich ontwikkelt. Het gaat over: je veilig voelen en kunnen vertrouwen, verbinding durven maken met anderen, ergens bij willen horen.  Als dit fundament ontbreekt, kan dat later in het leven grote gevolgen hebben. En toen ik dat hoorde, dacht ik meteen: wat betekent dit voor ons als vaders, als ouders?